صلاحیت دولتها در تحدید دسترسی به اطلاعات در فضای مجازی با تاکید بر چین

ارتباطات اینترنتی مرزهای جغرافیایی را در هم نوردیده و قلمرو جدیدی برای فعالیتهای بشر فراهم نموده است . با توجه به نفوذ اینترنت در عرصه های محتلف حقوقی ، سیاسی ، مالی ، تجاری و اجتماعی ، دولتها خود را ناگزیر از قانونمند نمودن اینترنت دیده و به فراخور حال خود ، قوانین داخلی و بین المللی برای این فضا وضع نموده اند . لکن ماهیت فرامرزی و ابعاد بین المللی اینترنت باعث شده تنظیم آن توسط حاکمیتهای مختلف موجب اصطکاک صلاحیتها شده و ابهامات حقوقی این فضا افزوده گردد . بنابراین تلاش یکچانبه دولتها برای قانونمند نمودن اینترنت بدون همکاری بین المللی بی حاصل خواهد بود . فضای مجازی رایانه ای این امکان را فراهم آورده تا اطلاعات بدون دخالت دولتها و هر گونه مانع جغرافیایی در دسترس تمام افراد دنیا قرار گیرد . این ویژگی هر چند موجب تحقق حقوق بشر از جمله حق آزادی بیان و آزادی اطلاعات می گردد . لکن اصول دیگر حقوق بشر از جمله حریم خصوصی ، منع تبعیض و دیگر اصول مشابه را خدشه دار نموده و موجب می شود اینترنت مانند دیگر ابزار اطلاع رسانی مشمول محدودیتهای پیش بینی شده در اسناد بین المللی گردد . البته نقض فاحش حق آزادی بیان توسط یک دولت ممکن است زمینه مداخله بشر دوستانه کشورهای دیگر را نسبت به چنین دولتی فراهم آورد . واژگان کلیدی : آزادی اطلاعات ـ حق ـ محدودیت ـ دسترسی ـ صلاحیت